Onze kerstvakantie begon dit jaar op donderdag 18 december. Direct na school om 12:30 uur zouden we de kinderen ophalen en vertrekken. Normaliter is dat niet zo’n geschikt tijdstip omdat je dan in de avondspits terechtkomt op de A1 tussen Amsterdam en Amersfoort. Deze keer was de ramp niet te overzien omdat er heel erg veel sneeuw was voorspeld. En ook viel! De weg langs Amsterdam ging nog redelijk, gelukkig omdat wij met winterbanden werken én ik zo verstandig was om de AWD-drive Volvo te nemen ipv de cabrio. Al bij Naarden stond het stil op de A1 en volgens de RTI (Volvo TOmTom) duurde de file tot Arnhem!
We hebben vele binnendoor wegen genomen en waren omstreeks 17:00 uur bij Arnhem. Dat duurde dus zo’n 4 uur!!! Daarna ging de reis voorspoedig en waren we rond 02:30 in Obertraun. Daar moesten wij overigens ook een pad door de sneeuw graven om bij het huis te komen. En toen naar bed in ons voorverwarmde huisje.
De titel CIO is weer aan erosie onderhevig. Van Chief Information Technology wordt het nu bijvoorbeeld Chief Innovation Technology. Om aan te geven dat de CIO telkens moet streven naar het innoveren van business processen met behulp van ICT.
De core business van de IT afdeling is het vertalen van business strategie naar IT strategie. Tot enkele jaren geleden noemden we dat Business-IT Aligment om aan te geven dat het een onderscheidende activiteit was voor CIO’s die werkelijk toegevoegde waarde wisten te leveren. Tegenwoordig mag je het eigenlijk niet meer als apart aandachtspunt benoemen, het moet standaard in de toolbox én in het gedrag van de CIO zitten. De hele onderneming moet er van uit kunnen gaan dat Business-IT Alignment een vanzelfsprekend iets is voor de CIO. Waarin moet hij dan wel uitblinken? Read More
Laura en Allesandro wonen in Mossa, een klein dorpje vlak bij Gorizia (Italië) samen met hun dochtertje Sophia van 5 jaar. We hebben Laura en Allesandro 8 jaar geleden voor het laatst gezien bij hun bruiloft. Vanuit Obertraun is het ‘slechts’ 350 kilometer en dus wat dichterbij dan vanuit Oost-Knollendam. Ik heb de dagen hiervoor een paar email contact gehad met Laura en afgesproken dat we in onze vakantieweek een weekendje langs komen. Wij rijden zaterdagochtend rond 10 uur weg van ons huis in Obertraun en besluiten binnendoor langs de bergdorpjes te rijden. De Taurntunnel geeft nl. een stoptijd van 2 uur en 12 kilometer file vanwege het vakantieverkeer. De tocht die wij maken is prachtig ondanks het regenachtige weer. Na zo’n 2 ½ uur door de bergen rest ons nog een stukje Oostenrijkse en Italiaanse autoweg. Alles bij elkaar doen we er zo’n 5 uur over, toch best wel lang. In Italië is het mooi weer maar het betrekt snel en savonds volgt onweer en forse regen. We zitten in de keuken gezellig te kletsen en koffie te drinken, met een stukje zelf gebakken pizza van Laura. Sophia is een gezellige meid en weet het na enige tijd goed te vinden met Mette. Ties heeft een paar DVD’s gevonden van Shaun the Sheep, een werkelijke geniale video die wel wat weg heeft van buurman en buurman maar dan van de engelse BBC. Na de koffie eten we buiten onder het afdak en zitten tot laat buiten totdat de tijgermuggen komen en de kinderen naar bed moeten.
De volgende dag is het zondag en is het mooi weer. Ik heb die nacht elke boing van de kerkklok gehoord. Het hele uur de slagen van dat uur, het eerste kwartier 1 boing, het halve uur 2 boings en het derde kwartier 3 boings. En dat de hele nacht, wetende dat de kerklok bijna in onze slaapkamer staat. Laura zei nog dat het na 6 maanden wel gaat wennen. Voor mij niet dus ik heb enige opstart problemen. Met het mooie weer wil Allesandro fietsen. Hij heeft een heel arsenaal. Het is zijn hobby. Zelfs 2 stuks carbon/kevlar racefietsen van slechts 7 kilo zwaar. Mooie dingen. Maar we nemen de gewone fietsen en de mountainbikes. Mette achterop bij Sorrel en ook Sophia bij Laura. En natuurlijk met een helmpje op. Ties krijgt een te grote mountainbike maar vindt het prachtig. De streek is bijzonder mooi. Groen met bossen en druivenstruiken, licht glooiend. Allesandro vertelt dat er continue nieuwe routes worden aangelegd. We drinken koffie bij een golfclub waar ook Fulvia nog even langskomt. Blijkbaar heeft onze komst 25 jaar geleden veel losgemaakt. HaHa. Als we terugfietsen vindt Ties een lege doos van een porno-dvd in de berm. Een dozenfilm noemt hij het. Hij mag hem nog even aan Sorrel laten zien maar dan moet ie in de kliko. En daar komt Laura hem even later natuurlijk tegen en die begint meteen aan Allesandro te vragen wat die daar moet….. Maar er werd goed om gelachen! Laura duikt de keuken in om een lekker lunch klaar te maken. We worden goed verzorgd en in de watten gelegd. We praten nog wat, eten een uitgebreide lucht en Mette en Sophia kammen elkaars haren en doen er speldjes in. Ties kijkt nog eens naar een paar Shaun the Sheeps en tegen half vier vinden we het mooi en vangen wij de terugreis aan naar Obertraun. We spreken af dat het niet weer 8 jaar duurt voor we weer wat afspreken. Allesandro wil wel een keertje in de winter komen om samen te gaan skien. De rit terug doen we helemaal over de snelweg en duurt dan slechts 3 ½ uur. Mette moest bij Russbach nog kotsen want het laatste stuk is nogal bochtig door de bergen. We eten thuis nog wat fruit en dan is het voor de kinderen mooi geweest want het was wel erg laat de vorige avond en ze waren weer vroeg wakker.
Op vrijdag 16 juli moeten Sorrel en ik nog werken. Sorrel heeft de spullen donderdag al klaargezet en vrijdagmiddag pak ik de auto in. Het is de bedoeling dat we eind die middag nog vertrekken maar eerst moet ik nog een ‘rondvaartje’ doen met Cecilia omdat vandaag de 100e verjaardag van oma zou worden gevierd. De familie komt echter pas tegen 15:30 aanzetten en dat vind ik te laat. We doen nog wel een familierondvaart tijdens Sail in Amsterdam.
Wij vertrekken dus om 17:00 uur vanuit Oost-Knollendam. De files in Nederland vallen voor het eerst erg mee en we zijn al rond half 7 in Duitsland. Jammer genoeg is het toch wel heel erg druk met vakantieverkeer onderweg Duitsland. De Baustelle tussen Frankfurt en Neurenberg zijn enorm. We rijden een enkele keer om als er files staan en besluiten ook om de terugreis maar eens via Kassel te rijden. We wisselen regelmatig want ik ben nog een beetje moe van de reis naar Washington eerder deze week. Bij Munchen worden files aangekondigd en de verwachting is dat de Taurntunnel die nacht al zal worden afgesloten ivm het verkeersaanbod. Wij rijden dus via Passau maar ook dat schiet eigenlijk niet op. Voor de benzine stations staat een uur file dus op de laatste druppel rijden wij Oostenrijk binnen. Als het licht wordt rond 5:00 uur zijn we thuis in Obertraun. De kinderen hebben dan wel wat geslapen maar duiken ook weer het bed in.
Rond 10:00 uur worden we allemaal wakker als er honderden mountainbikers langskomen. Die hebben we onderweg al gezien met hun voorbereidingen in Bad Goisern. De kinderen willen zwemmen in het meer als Sorrel boodschappen gaat doen. ’s Middags gaat het onweren en duik ik nog even het bed in. De regen komt met bakken naar beneden en de dakgoten overstromen. Het beekje in de tuin stond droog maar stroomt nu weer volop. ’s Avonds regent het nog steeds en doen we wat klusjes in het huis. Op de tv zien we dat heel Duitsland en Oostenrijk stil staat met files. We zijn dus toch blij dat we het in 12 uur hebben gered.
Zondags gaan we wat klussen in de tuin. Brandnetels trekken en een terras maken. De eerdere pogingen van mei zien er nu goed uit. Sorrel gaat ’s middags weer zwemmen met Mette en Ties, hoewel het wel erg fris is. Ze zijn dan ook snel weer terug. Daarna gaat het ook weer regenen. Aan het eind van de middag rijden we met de auto naar het dal achter Hallstatt. Het is daar erg mooi. Er moet een restaurant zijn maar dat blijkt al lang niet meer open te zijn. Wel een reden om nog een keer een mooie wandeling te maken daar langs de Waldbach die nu door de regen snel stroomt. Er zitten een paar pittige, bijna onbevaarbare passages tussen. We rijden door naar Au en Steeg waar we al een paar keer langs een fraai restaurant zijn gereden. Sorrel eet forel uit het meer, ik kies voor een biefstuk en de kinderen uiteraard voor de Harry Potter variant (patat met een gefrituurd worstje).
Maandags slapen we lekker uit. De kinderen zijn aan het dollen in hun slaapkamer en dekken daarna de tafel voor het ontbijt. We halen broodjes in de supermarkt in Obertraun en gaan daarna boodschappen doen in Bad Aussee. We moeten haardhout hebben en nog wat spullen voor de tuin, zoals een grastrimmer. We bestellen 2 kuub droog en 2 kuub halfdroog beukenhout. Het wordt vrijdags gebracht, samen met een kruiwagen. Pinnen aan de kassa lukt niet omdat het bedrag hoger is dan het maximum pinbedrag van 400 euro. Met het dak open rijden we weer lekker terug door de bergen. Het is mooi weer, niet te heet. ’s Middags werken we nog wat in de tuin aan het terras. We gooien de dakpannen die her en der staan opgestapeld op het terras en Ties slaat ze kapot met een hamer. Daarna gaan we nog even zwemmen in het meer. Er drijft veel rommel in het water dat is meegevoerd na de regenbuien. Na het zwemmen haalt Sorrel een doos ijsjes op de fiets in het dorp. Daarna draag ik de K1 samen met Sorrel naar het meer want Ties wil graag even kanoën. De K1 is nog te groot en erg wankel voor hem. Toch vaart hij een paar rondjes. Tegen 6 uur steken we de BBQ aan voor de spareribs. Lekker eten in de tuin. ’s Avonds kijken we nog even naar het Oostenrijkse nieuws. Zo blijf je op de hoogte van de lokale zaken, politiek, weervooruitzicht en doe je wat aan je talenkennis.
Op dinsdag gaan we naar het Urzeitwald in Gosau. Leuk voor kinderen tot 12 jaar. Kliederen en kledderen met water en ook nog wat om van te leren. Het is mooi weer dus het dak van de auto kan weer open! Het wordt zelfs warm dus zijn we blij dat het goeddeels in de schaduw van het bos is. Ties vliegt van de ene naar het andere onderdeel, 22 stuks totaal. Fonteinen, vlotten en zelfs een kabel-surf-plank over het water. Allemaal leuk. We eten patat en een tosti op het terras. Ties hoopte dat er ook gezwommen kon worden maar dat kan er dus niet. We lopen het rondje nog 1 keer en gaan dan weer terug naar huis. Sorrel, Ties en Mette gaan weer zwemmen in het meer. Ik richt me op de computerinstallatie voor de verwarming. De laptop moet vervangen worden door een nieuwe PC en ik moet een antenne plaatsen op zolder voor de UMTS ontvangst. Ik besluit alle spullen op te bergen in het geisoleerde hokje op zolder. De volgende dag blijkt dat echter niet zo handig als het buiten 35 graden is. In het hokje stijgt de temperatuur bijna tot 50 graden. Dat moet dus toch weer anders. Savonds steken we weer de BBQ aan en eten we vis, worstjes en champions. Daarna brengen we een bezoekje aan Abel en Berti Gans van Haus Marie in Obertraun. Het zijn geemigreerde Nederlanders die we al eens eerder hebben gesproken. Ook zij verhuren hun appartment voor vakantiegangers. We zitten tot laat bij hen buiten op in de tuin koffie en thee te drinken.
Woensdags moet ik sochtends eerst nog wat werken. Er ligt nog wat werk voor AP en Nobel waar collega’s om verlegen zitten. Sorrel wast de ramen en deuren en de kinderen spelen in de tuin. Samen met Ties haal ik nog wat dakpannen van de zolder voor het terras in de tuin. Maar het lijkt wel slavenarbeid voor hem. Gebogen met zware pannen loopt hij onder de hitte van het dak. Niet zo fijn maar hij doet zijn best. Daarna gaan we weer allemaal zwemmen want het is warm buiten. Na het broodje brengen we de K1 weer naar het meer want Sorrel wil een rondje langs Hallstatt varen. Wij blijven bij het zwemstrand tot ongeveer half 5. Ook na het eten willen de kinderen weer zwemmen. We blijven buiten totdat de muggen komen en dan is iedereen ook wel moe van deze warme dag buiten spelen.
Donderdags sta ik op en val ik over mijn te lange haren. Ik moet een nieuwe Harenschneider hebben. In Bad Gosau zit een winkel met maar liefst 30 artikelen. Van alles heeft hij er eentje. Maar geen Harenschneider. Hoe kan die man nou zijn brood verdienen? Blijkbaar met de reparatie van televisies want hij heeft een paar oude exemplaren staan die in reparatie zijn. Het lijkt wel de prehistorie! We vinden wel een paar nieuwe bergschoenen in de sportzaak in Goisern en drinken lekker koffie bij de plaatselijke konditorei. Na de middag vallen we in een siesta en gaan pas na drieen op weg naar Bad Aussee want daar is vermoedelijk meer keus voor Harenschneiders. We vinden een EP maar ik zie geen Harenschneider. Mette wel en ze vertelt mij doodleuk dat ik met mijn neus kijk. Daarna kijken we nog even bij een fietsenzaak naar mountainbikes. We winnen wat info in en lopen daarna nog langs een schoenenwinkel waar Sorrel leuke schoenen ziet staan. In de hitte rijden we de mooie weg van Bad Aussee weer terug naar huis. Tijd om weer te zwemmen. Mette probeert het zonder vleugels en dat lukt haar goed. We zijn pas laat terug van ons strandje en besluiten om daarna pizza in het dorp te gaan eten.
Vrijdags staan we redelijk vroeg op. We moeten de schuur opruimen omdat het hout die ochtend wordt gebracht. De bezorger komt al snel. Ties en Mette gaan naar boven want de eerste tand van Mette zit los en die MOET er uit. Ties helpt wel even. Dat duurt niet lang en trots komen ze de buit laten zien als wij met het hout en de kruiwagen lopen te zeulen. De vier kratten moeten leeg en dan verplaatst worden en dan weer gevuld. Een hele operatie en er is regen aangekondigd! Buurvrouw Prestl komt met een zilveren doosje om de tand in op te bergen. Koffie drinken willen ze niet maar savonds doet buurman wel een poging om Ties jodelen te leren. Ze zingen er beide op los. Tussendoor zoek ik alle vuilnis bij elkaar omdat deze vrijdagmiddag naar de gemeente gebracht moet worden. Sorrel wil nog even naar Hallstatt om cadeaus voor Laura en Allesandro te kopen. Onderweg terug belt ze want het begint te regenen en ze is lopend. Het komt weer met bakken uit de lucht, compleet met onweer en bliksem. De weersvooruitzichten voor het weekend en erna zijn niet best. De temperatuur daalt naar 12 graden! Wij hebben een uitstapje gepland staan naar Gorizia om Laura, Allesandro en Sophia te bezoeken in het weekend.
Op dinsdag 25 mei heb ik de nieuwe strategie voor Nobel Cloud Services uitgelegd aan circa 20 collega’s. Deze nieuwe strategie en de naam Nobel Cloud Services is voortgekomen uit de diensten en oplossingen die Nobel eerder onder de namen Axila en Nobel Hosted Solutions heeft gebracht. Deze namen zullen vanaf nu verdwijnen.
Nobel Cloud Services is een verzamelnaam voor een aantal services die wij vanaf nu kunnen leveren of in de toekomst zullen gaan leveren. Omdat Nobel al jarenlang een bekende en betrouwbare leverancier is van infrastructuuroplossingen en beheerdiensten, is het voor de hand liggend dat wij dat ook in de Cloud zullen gaan doen. Nobel wil een belangrijke speler worden in Nederland als het gaat om Infrastructure as a Service (IaaS) oplossingen die vanuit de Cloud geleverd kunnen gaan worden. Wij zullen onze verkoopinspanningen ook meer in die richting gaan verleggen. En ja, dat zal misschien ten koste gaan van de traditionele manier van verkopen die gericht was op on-premise oplossingen.
Behalve IaaS zien wij ook een toekomst in het leveren van een aantal Platform as a Service oplossingen en Software as a Service oplossingen. Om met de PaaS te beginnen: we hebben het dan over ontwikkelplatformen waarmee wij (of de klant) zelf een software oplossing kan ontwikkelen. Met bijvoorbeeld Mendix en Rightclick hebben wij een paar ontwikkelomgevingen voorhanden die zeer geschikt zijn om verticale oplossingen voor klanten te bouwen die vanuit de Cloud geleverd kunnen worden.
Met Software as a Service oplossingen zullen wij ons richten op een aantal branches die behoefte hebben aan een specifieke oplossing. Zo hebben wij bijvoorbeeld samen met Epona een SaaS oplossing beschikbaar voor de advocatuurbranche. Epona levert de software (SaaS) en biedt dit aan op ons IaaS en PaaS model waarbij de laatste dan Sharepoint en SQL Server de bouw- of ontwikkelstenen zijn. In de toekomst zullen wij meer van dit soort oplossingen samen met andere leverancier ontwikkelen waarbij ons IaaS platform belangrijk wordt. Wij kunnen geld verdienen met de diensten die wij vanuit ons IaaS platform leveren maar ook aan de transacties van die andere leveranciers. Een nieuw verdienmodel dus.
Een belangrijke SaaS oplossing die we al enige tijd zelf kunnen bieden is de Hosted Desktop of Desktop as a Service. Hierbij krijgt de klant een volledige Kantoor Automatisering op basis van Microsoft Windows techniek. De klant hoeft alleen nog een browserof een thin-client te hebben om hiervan gebruik te kunnen maken. Wij leveren de complete infrastructuur bestaande uit Windows Server, Exchange, Sharepoint, Citrix en Microsoft Office. En als de klant ook nog eigen applicaties of bijvoorbeeld Exact Globe of Exact Synergy wil, dan kan dat ook vanuit die Cloud als een Hosted Service worden aangeboden. En dat alles tegen gemiddeld 30% lagere exploitatie kosten dan dat de klant het zelf had aangeschaft!
De sales presentatie die ik op 25 mei heb gegeven zal op 10 juni nog een keer worden gegeven, dit keer in Den Bosch. Daarnaast zal ik een aangepaste versie samenstellen voor consultants en engineers. Want ook voor deze groep collega’s zal onze Cloud strategie grote gevolgen gaan hebben. En voor hen die nog niet overtuigd zijn of niet helemaal begrijpen waarom die nu zo belangrijk is, verwijs ik graag naar een paar artikelen en blogs die eerder zijn verschenen:
Een blogpost na de kwartaalmeeting van juni 2009 (!!) waarin ik al zinspeelde op wat er aan zat te komen. Lees vooral ook de reacties van een aantal collega’s:
Een zeer recent artikel van AME Research dat aangeeft welke gevolgen Cloud Services heeft op de Nederlandse markt en met name ook de arbeidsmarkt.
Voor de sales collega’s die de presentatie hebben bijgewoond en graag de powerpointslides en opmerkingen nog eens willen raadplegen.
Tot slot, ik verneem natuurlijk graag jullie reacties op dit onderwerp. Het liefst via de blogpagina zodat we het met elkaar kunnen delen.
Na vrijdags de hele dag gewerkt te hebben (over “het nieuwe werken” gesproken, als je maar Internet hebt) moet er op zaterdag natuurlijk weer wat ondernomen worden. Op zaterdag zijn de weersvooruitzichten in de ochtend redelijk goed. We kunnen vanuit huis de bergtoppen weer zien en besluiten vandaag om met de skilift naar de top te gaan van de Krippenstein. Daar kun je op het uitzichtpunt 5-Vingers mooi het dal inkijken. De lift vanuit het dal is zo’n 15 minuten lopen vanaf huis maar we besluiten met de auto te gaan. De eerste lift brengt ons naar het tussenstation op zo’n 1150 meter. Daar zijn de beide grotten, elk op zo’n 20 minuten wandelen van het liftstation. Omdat het nu nog mooi weer is besluiten we eerst naar de top van de Krippenstein te gaan met de lift. Halverwege verdwijnt de lift volledig in de wolken en zien we even helemaal niets. Boven aangekomen ligt er nog veel sneeuw, hier en daar meer dan een meter. Maar de belangrijkste wandelpaden zijn vrijgemaakt. Op de top (2100 meter) kun je een wandeling maken naar Five Fingers, het uitzichtplatform dat boven de rotsen hangt en een prachtig uitzicht geeft op Obertraun, Hallstatt en de Hallstattersee. In de verte zien we de Gosaukam, Bad Goiseren en Bas Aussee. Het is werkelijk prachtig en ondanks de lage temperatuur van zo’n 4 graden is het met het zonnetje goed te doen. We blijven een tijdje boven en drinken koffie met apfelstrudel in de skihut en proberen ons een voorstelling te maken hoe wandelen in dit maanlandschap komende zomer zou kunnen zijn.
Foto’s onder: sneeuw op de krippenstein, Hallstattersee met links nog flarden van Hallstatt, uitzichtplateau Five Fingers, zicht op de Gosaukam en de uitgestrekte wandelgebieden op de Dachstein, met z’n allen geposeerd.
De tocht naar het middenstation voert ons weer door de wolken en inmiddels begint de lucht al wat te betrekken. Als we de wandeling naar de Mammuthole inzetten begint het zelfs te miezeren. Eigenlijk hebben de kinderen niet z’n zin in weer een grot. Ze hebben immers al de Koppenbruhlehöle gezien, wat kan deze grot dan nog toevoegen? Omdat we een half uur moeten wachten, rommelen de kinderen in de sneeuwresten totdat ze nat en koud zijn.
De Mammuthole is een labyrinth van 65 kilometer spelonken onder het Dachstein masief. In tegenstelling tot de Koppenbruhlehole is de Mammuthole vrijwel droog. Onze begeleide tocht voert 1,5 km over een prima pad. Onderweg zien we waarom de naam Mammuthole is gekozen, de grot is op sommige plaatsen werkelijk ontzagwekkend groot met hallen waarin je met een elftal met gemak zou kunnen voetballen. Met vermoed dat één van de lange brede gangen in de prehistorie de onderaardse rivier Traun was. Je ziet aan de wanden de uitgeslepen sporen van het water en de grond ligt nog bezaaid met rotsblokken die van het plafond zijn gevallen, sommige meer dan 10 meter in doorsnede. Op sommige plaatsen is deze ondergrondse rivierbedding meer dan 15 meter in doorsnede. Het alles maakt op ons grote indruk en de kinderen zijn blij dat ze na vele trappen en schuinen hellingen na een uurtje weer buiten staan. Ze hebben het koud gekregen van de constante temperatuur van zo’n 2 graden en hun natte mouwen.
Op de foto’s: de ingang van de Mammuthöle, de ondergrondse rivier Traun die sterk naar beneden loopt.
De volgende grot die we nog mogen bezoeken is de Eishöle. Het pad er naar toe is een wandeling van 30 minuten vanaf de Mammuthöle met een behoorlijke steiging. De kinderen hebben er geen zin meer in en dreigen achter te blijven. Toch weten we ze te overtuigen mee te gaan. De Eishöle wordt in de winter door de wind sterk afgekoeld tot een temperatuur van -2 graden. Het smeltwater dat in het voorjaar door de spleten wegzakt bevriest dus in de grotten. Het schouwspel is werkelijk fenomenaal. Enorme ijspegels van vele meters lang, complete wanden die over een lengte van tientallen meters zijn bedenkt met ijs van soms meer dan 8 meter dik. Het is fantastisch, zeker als er gespeeld wordt met de verlichting. Op sommige plaatsen is het ijs zeker 400 jaar oud, het smelt in de zomer weinig af en groeit in de winter weer aan. Zelfs de kinderen zijn ondanks de kou onder de indruk en Mette zegt dat ze toch wel erg blij is dat ze dit heeft gezien. Het hoogtepunt is de zogenaamde kathedraal, een enorme ruimte van zo’n 30 meter hoog waar overal ijs in de meest waanzinnige vormen samenkomt uit de plafonds en muren van de grot. Het is echt fantastisch en zeker als je bedenkt dat dit allemaal op loopafstand is van ons huisje in Obertraun. Waar vind je op zo’n kleine afstand zoveel natuurvariaties?
Fotos: heldere ijspegels zo ver als het oog reikt, melkachtige glijbanen van meters dik en tientallen meters lang, de ijs kathedraal, een ijs stalagtiet van zo’n 12 meter hoog met links nog net het wandelpad te zien met een balustrade, geeft een goed beeld van de afmetingen.
De volgende dag gaan Opa Jan en Oma Trix al vroeg op weg naar Wormer. Voor hen zit deze week vakantie erop. Ik ben die ochtend al iets minder ethousiast over de natuur als ik zie dat een stel marters over de auto hebben gelopen met hun modder- en zandpoten. Vele krassen en een kapot gebeten antenne tot gevolg. Ik had al vaker ’s avonds achter het huis in het bos geluiden gehoord maar deze jongens zijn volhouders want ik heb ze inmiddels al meer om het huis en op de auto gesignaleerd. Zondag smiddags besluiten wij nog een wandeling te maken aan het eind van het dorp. Een meertje, langs de bergwand en tenslotte ook nog langs de bron van een woest riviertje dat uit de bergwand komt gestroomd. Ook weer prachtig maar voor de kinderen hoeft het nu echt niet meer. Die zijn niet meer te porren voor een wandeling, terwijl deze maar een kleine twee uur in beslag nam. Op het terras van het cafe Koppenbruhle spreek ik nog met een Nederlander die wildwaterkano’s op z’n auto heeft. We hebben al veel kano’s gezien op de Traun en als wildwaterfanaat wil ik dit natuurlijk ook nog een keertje beleven. Het stuk van Bad Aussee tot aan Obertraun heeft passages WW3-4, het stuk naar het meer is WW2. Jammer genoeg kan je dat nooit alleen doen dus moet ik op zoek naar iets of iemand. Eerst maar eens een boot en uitrusting regelen want die van mij is totalloss, stuk en verouderd. Bloed en water kruipt waar het niet kan gaan, ook al ben je inmiddels wat ouder…..
