Elektrisch Varen: hoe lang kun je varen op accu’s

Zo enthousiast als ik vertel over elektrisch varen, zo sceptisch zijn mijn toehoorders. Steevast stellen zij mij dan de vraag “En hoe lang kun je dan elektrisch varen?”. In dit artikel zal ik daar meer over vertellen, vooral aan de hand van data die ik afgelopen jaar heb gelogd tijdens de vele vaartochtjes die wij hebben gedaan.

Een jaar geleden beschreef ik mijn eerste test resultaten in een blog en maakte ik een rendementsberekening. Vanuit die berekeningen en latere tests, zijn nieuwe instellingen geprogrammeerd in de elektronica en deze hebben dus ook geleid tot nieuwe gegevens over benodigd vermogen, accu capaciteit, vaarduur, oplaadduur en nog veel meer.

Verbruik per maand

Onderstaande grafiek toont het totale elektriciteitsverbruik per maand.

Totaal is dit over 13 maanden gemeten 618 kWh en de verdeling accu/generator is 50%/50%. Maar hier hoort wel een opmerking bij: als ik ga varen zijn de accu’s 100% opgeladen vanaf de wal aansluiting (zonnepanelen). Bij lange tochten wordt eerst de accu tot circa 50% leeg gemaakt en wordt daarna de generator gebruikt voor zowel het laden van de accu’s als voor de voortstuwing. Het totaal gerapporteerde vermogen uit de accu’s is dus zowel afkomstig van de generator als van de walstroom.

Laadrendement van AGM accu’s

Totaal is er in een jaar 50 keer gevaren. De batterij management software rapporteert dat dit 12 keer resulteerde in een diepte ontlading (<60%) en 38 keer een zgn. sync lading (>60%). Totaal is er circa 725 kWh geladen in de accu’s tegen een ontlading van 559 kWh. Dat levert dus een accu rendement van 77%. Dat is lager dan je van een AGM accu zou mogen verwachten (80%) maar als ik de eerste en laatste lading er vanaf trek (je koopt accu’s en moet ze dan eerst volladen voor eerste gebruik, plus de laatste lading om de accu’s weer vol en gereed te maken voor een volgende keer) levert het een laadrendement op van circa 80%.

Opgenomen vermogen bij varen

Laten we nu eens een nadere analyse maken van enkele vaartochten. Als eerste een tocht van 9 juni. Deze tocht is gelijk aan de eerste test vaart van september vorig jaar.

Bovenstaande afbeelding toont de route en de snelheid op de route (kn). Onderstaande grafiek vertoon dan de State of Charge (batterijlading in %) met direct daaronder de status van Ontlading (Inverting modus) en Lading (Bulk/Absorption)

Als we de informatie van deze grafieken over elkaar heen leggen zien we het volgende:

Totaal Accu tijd: Totaal 228 minuten waarvan 118 minuten op één lading. Dus 2 uur varen met een snelheid tussen 7 en 9 km/uur. De generator tijd is dan totaal 160 minuten. Dit resulteert in een totaal verbruik van 14.2 kWh accu vermogen en 22.9 kWh generator vermogen, totaal 37.1 kWh. En dat is 0,8 kWh/km.

De generator heeft overigens meer energie opgeleverd dan die 22,9 kWh. Voor de 2^e run van de accu’s moesten deze immers worden opgeladen, met een laadrendement van 80%. Om de gebruikte energie voor het herladen van de accu’s te bepalen, kan de batterij management software ons verder helpen.

Hieruit blijkt dat er totaal 327 Ah is geladen. Met een gemiddelde laadspanning van 55 Volt is dat 18 kWh vermeerderd met het laadrendement (80%) = 21.6 kW, dicht bij het generator vermogen dat direct voor de voortstuwing is gebruikt. Totaal heeft de generator dus 22,9+21,6=44,5 kWh afgeleverd in 160 minuten. En dat is dan weer 16,7 kW per uur. Minder dan de gewenste waarde van circa 24kW. De lagere waarde wordt o.a. beïnvloed door twee situaties: er is geladen op een moment dat de boot stil lag (er is dan geen voorstuwingsenergie nodig) en er is twee keer een moment geladen in absorptie modus. Tijdens absorptie daalt het opgenomen vermogen voor de accu’s van circa 9 kWh naar 6 kWh.

Langzaam elektrisch varen betekent langer varen op de accu

Een tweede tocht is gevaren op lage snelheid, gemiddeld tussen de 7 en 8 km/h.

Ook in deze route zitten enkele momenten waarop de boot stil ligt, zoals bij Sluis Zaandam, Sluis Nauerna en voor de brug bij Krommenie.

Pas na 2 uur en 50 minuten (nabij Westzaan) was de accu leeg. Dus bijna 3 uur varen met een gemiddelde snelheid van 7 a 8 km/u en met een gemiddelde energie consumptie van 5kWh (7 PK), ofwel 313Ah*50,5V=15,8 kWh.
De generator heeft daarna 35 minuten gedraaid (SoC van 53% naar 68%), en 4,2kWh geleverd. Hierdoor kon het laatste stukje alsnog op de batterijen worden gevaren (SoC=61%), verbruik circa 2,4 kWh.

Totaal is er voor deze tocht dus 18,2 kWH energie onttrokken uit de accu’s en 4,2 kWh bijgeleverd uit de generator. Goed voor circa 29 km varen in 4 uur en 10 minuten tijd, 0,77 kWh/km.

Ontlaadfactor

Wat aardig is uit deze twee tests is dat er verschil is in de maximaal te ontladen hoeveelheid energie uit de accu’s. Bij een hogere snelheid, zo rond de 9 km/u is de stroom uit de accu’s gemiddeld 225 Ampère en kunnen de accu’s circa 14kWh energie leveren voordat SoC=50%. Bij een lage snelheid van circa 7 km/u is de stroomafname gemiddeld 110 Ampère (50%!!!) en kan het accupakket bijna 16 kWh leveren voordat SoC=50% wordt behaald, een verschil van 14%. Voor een verklaring kun je het vorige artikel over rendementsberekeningen nog eens teruglezen.

De conclusie is duidelijk. Als je de snelheid verlaagt kun je er dus niet alleen langer op varen je komt er ook verder mee (16,4km vs 19,8km). Tel uit je winst!

Onderstaande grafiek geeft hiervan een ander voorbeeld. Het betreft een tocht in twee dagen, van Oostknollendam naar Uithoorn en weer terug, totaal 84km voor een retourtje.

Hieruit kun je duidelijk opmaken dat sneller varen (heenreis) er toe leidt dat de accu’s eerder leeg zijn en er 50% meer generatortijd nodig is. Het totale verbruik op deze tocht is dan 1,15 kWh/km met snelheden tussen de 9 en 12km/uur.

Stay tuned!

Ik kom er net achter dat na de migratie van mijn Blog (blog.episteem.nl) ik belangrijke instellingen voor mijn volgers niet heb gemigreerd naar mijn nieuwe site haroldhalewijn.nl

Excuses! In het slechtste geval heb je dus verschillende posts van mij gemist. Is dat erg? Dat moet je dan maar zelf uitmaken. Op IT gebied is er niet zoveel ontwikkelt, maar dat gaat komen! De laatste maanden van het jaar staan immers in het teken van het bijwerken van jouw IT Strategie. En daar wil ik je graag bij helpen.

Wel natuurlijk heel veel over Elektrisch Varen, en een onderdeel daarin dat voor iedereen binnen enkele jaren zeer relevant wordt: opslag van elektrische energie. En wat heeft dat met ICT Strategie te maken? Nou, slim gebruik van elektrische energie kan alleen door slimme ICT en Internet of Things. Dus daar zit een koppeling. Want IoT hoort volgens ingewijden zeker een onderdeel te zijn van jouw toekomstige IT Strategie.

En misschien heb je wat politiek geleuter van mij gemist. Voel je niet aangevallen door mijn soms wat afwijkende mening. Ik steek hem niet onder stoelen of banken, ook al kost dat soms een paar uitgebrande auto’s. Ik misbruik mijn blog graag om meningen uit te wisselen over voor mij belangrijke wereldse onderwerpen. Feel free to communicate.

Groet, Harold

Informatie avond Elektrisch Varen

• Kun je een motorboot ombouwen?
• Wat voor motor heb je dan nodig?
• Hoe lang kun je dan varen?
• Wat als de accu’s leeg zijn?
• Wat kost dat?

Op deze en nog veel meer vragen krijgt u antwoord.

Organiseer nu een avond in het clubhuis van uw watersport vereniging en u krijgt alle informatie die u nodig heeft om te besluiten of ook uw boot geschikt is voor het ombouwen naar een elektrisch aangedreven schip.

Ik geef u de ontwerpregels, vele tips en verwijzingen naar naslagwerken en vertel u alles over mijn eigen ervaringen. U krijgt een formulier waarin u de  technische gegevens van uw boot kunt invullen. Geïnteresseerden kunnen aan de hand van dit ingevulde formulier een persoonlijk technisch ontwerp op maat bij mij aanvragen (€ 89,- incl. BTW per boot). Zo bent u goed voorbereid om zelf te bepalen of het ombouwen van uw diesel- of benzine aangedreven boot naar elektrisch een passend alternatief kan zijn.

Deze informatie avond duurt ongeveer 2 x 40 minuten. De kosten hiervoor bedragen € 145,- inclusief BTW. Heeft u interesse voor een informatie avond, neem dan contact met mij op.

De gevolgen

De indian summer 2016 is voorbij en ik heb een lange periode achter mij liggen waarin ik goed heb kunnen nadenken en evalueren wat de gevolgen zijn geweest van deze gebeurtenissen.

Materieel

Dit is het minst belangrijk voor ons geweest maar altijd één van de eerste vragen die mensen je stellen: het zal je wel veel geld gekost hebben. Ja, het heeft ons best veel geld gekost. Natuurlijk waren de auto’s verzekerd maar een uitgekeerde dagwaarde is natuurlijk heel wat anders dan een commerciële verkoopwaarde. Alles bij elkaar is de financiële schade bijna 30.000 euro geweest bestaande uit waardeverlies, belastingen, beveiliging en verliezen.

Vertrouwen

Sorrel en ik zijn kritischer en selectiever geworden tegenover andere mensen en met wie wij nog wensen om te gaan. Voor de brand kon ik redelijk veel geduld opbrengen om mensen voor mijn ideeën te winnen. Nu is dat minder. Mensen die ons niet (meer) aanstaan vermijden wij, we doen geen uiterste poging meer om ‘vrienden’ te worden. Het heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat mensen ‘ontvriend’ werden in sociale media terwijl je daar toch best jarenlang een goed contact mee had, ook face-to-face. Het heeft alles te maken met vertrouwen, of beter; respect. Je hoeft niet achter onze opvattingen te staan maar als onze opvattingen niet gerespecteerd worden en ons zelfs verweten worden; hoepel dan lekker op.

Politie onderzoek

En ook het vertrouwen in de politie is niet beter geworden, hoewel die mensen zonder twijfel hun stinkende best doen. De eerste maanden werd ik redelijk op de hoogte gehouden van de vorderingen naar het zoeken en aanhouden van verdachten. Ik heb zelf lijstjes met namen moeten maken en via de recherche heb ik gehoord dat een enkeling ook werkelijk gehoord is. Maar het zoeken naar camerabeelden die bijvoorbeeld boven bruggen en langs de wegen hangen, het zoeken en uit peilen van telefoons, allemaal erg CSI achtig, maar het leverde niets op. Waarbij vooral onze privacy wetgeving de opsporingsmogelijkheden behoorlijk belemmeren! Het laatste bericht van de politie is een emailbericht van 7 maart met twee meldingen:

1. Persoon V.L die belde op 17 februari is nog niet bezocht en wordt binnenkort aangelopen……
2. De aangifte tegen S. wegens vernieling fietsenrek/intimidatie (2 december) is nog niet opgevolgd. Gaat nog wel gebeuren maar door werkdruk……

Ik heb na dit bericht de moed maar opgegeven. Sorrel heeft recentelijk nog wel haar frustratie hierover geuit bij de wijkagent. Het heeft nog niet tot herstel van vertrouwen geleid.

Politieke motivatie

Ik moet er vanuit gaan dat deze aanslag een politiek motief had. Er is immers geen ander motief bekend geworden uit het onderzoek. Mijn motivatie om met de lokale politiek verder te gaan is niet verandert. Ik wil mij nog steeds graag inzetten voor lokale vraagstukken en doe dat ook nog met volle overgave. Maar op het vluchtelingendossier ben ik wat gereserveerder geworden. Ik heb nog een keer een serie technische vragen gesteld aan het college om inzage te krijgen in de vorderingen naar die woningbouwlocaties en concrete bouwplannen. Maar ik laat het liever over aan mijn collega raadsleden om in de openbaarheid over dit onderwerp te discussiëren. En het valt mij op dat er  door de overige raadsleden nauwelijks doortastend wordt nagevraagd, laat staan druk wordt uitgeoefend op het behalen van resultaat. Is er toch ergens latente angst aanwezig? Tot op heden is er nog geen baksteen omver geworpen of nieuw gemetseld en geen enkele vergunning verleend aan particulieren die met initiatieven kwamen voor semipermanente opvang.

In januari 2016 sprak ik met enkele vertegenwoordigers van GroenLinks uit andere gemeenten. Zij vroegen mij of ik mij kandidaat wilde stellen voor de landelijke verkiezingen. In de regio ben ik inmiddels in meer of minder mate een BN-er. Het idee leek mij vanzelfsprekend en ik beloofde erover te gaan nadenken. Ook Sorrel vroeg er herhaaldelijk naar toen GroenLinks de kandidatenprocedure in april lanceerde. Maar na het lezen van het boek Pluche van Femke Halsema begon ik te twijfelen. Is dat wel de wereld waarin ik mij thuis voel? Zou ik kunnen samenwerken met Haagse politici? Ik heb een paar meetups met Jesse Klaver bijgewoond en diverse mensen waaronder Jesse (kort) gesproken en uiteindelijk de conclusie gedeeld die Femke zo treffend omschrijft:

“Al die jaren ben ik parlementariër met hartstocht: de debatten, het minutieuze ontleden van wetgeving en de zorgvuldige demontage van kabinetsbeleid hebben mijn liefde en enthousiasme. Evenveel houd ik van de meer abstracte, intellectuele discussies over de toekomst van progressieve politiek, over tekortkomingen van ons democratisch bestel, over populisme of over de rechtsstaat. 

Dat geldt minder voor partijpolitieke activiteiten of de campagnestrijd. Ik deel niet in de emoties waarmee een partijlidmaatschap voor veel partijleden is omgeven. ……. Een partij is enkel een voertuig voor overtuigingen, geen levend organisme.” En verder: “trouw ben je aan je opvattingen en aan je vrienden en familie maar niet aan een politieke organisatie.”

De passage uit het boek bevat nog meer tekst maar het belangrijkste is dat het precies mijn gevoel beschrijft. Wat ik doe vind ik leuk en er is nog een verdieping mogelijk de komende jaren. Maar de strijd voor de partij is niet helemaal mijn ding. Ik wil mij niet (meer) verbinden met een organisatie op deze wijze. Ik wil wel blijven strijden voor mijn opvattingen en dat kan prima als GroenLinks (raads)lid. En notabene, ik ben zelf een leider (ondernemer, directeur, visionair) en minder geschikt als volger. Dat zal altijd gaan botsen, daar ben ik gewoon te recalcitrant voor.

Werk en ondernemen

In de zomer van 2015 deed ik een leuke advies klus voor een beursgenoteerd bedrijf. Ik adviseerde het bedrijf een nieuwe ICT strategie op te stellen waarbij de business de leiding zou nemen en de ICT afdeling facilitair zou zijn. De ICT Manager had zijn bedenkingen en besloot uiteindelijk vlak voor de kerstdagen zijn baan op te zeggen. De directie belde mij redelijk in paniek op en vroeg of ik interim het management op mij wilde nemen en tegelijkertijd die nieuwe ICT Strategie kon opstellen en implementeren. Dat leek mij wel wat en met de ervaringen die ik als interimmer heb ging ik begin januari voortvarend van start. Maar na twee weken barstte de bom: ondanks mijn goede contacten met de vele business eigenaren, was er op de werkvloer geen vertrouwen in mijn aanpak en besloot ik in goed overleg om de opdracht terug te nemen. Enkele maanden later had ik een goed gesprek met één van de directieleden. Los van de constateringen die hij deed over de mensen op de afdeling en mijn aanpak stelde hij mij de vraag wat de impact van die brandstichting op mijn functioneren kon hebben. “Je kunt er stoer over doen, alsof er niets aan de hand is, maar is dat ook echt zo?”. Hij heeft zijn mening niet uitgesproken, dat liet hij aan mij over. Het was een goed gesprek en ja, de conclusie zou best wel eens kunnen zijn dat er iets in mijn handelen en mijn omgang met mensen veranderd is. En als ik er over nadenk? Te kort door de bocht, te weinig oog voor details, te afstandelijk?  Niet geheel nieuw voor mij, maar blijkbaar wel versterkt door alles wat er is gebeurd. Het doet dus toch wat met je.

Intimidatie helpt?

En als afsluiter, heeft intimidatie zin? Helpt het om met geweld iets voor elkaar te krijgen. Of juist te blokkeren?

Ik ben bang van wel. Ondanks onze goede voornemens die wij als raadsleden vlak na de zomer van 2015 hadden, is er niets concreets opgeleverd wat bijdraagt aan het oplossen van het vluchtelingen vraagstuk. Ik herinner mij nog goed de reactie van Commissaris van de Koning Johan Remkes op mijn vraag (14 april 2016) wat nu de stand van zaken was in onze veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland met betrekking tot vluchtelingenopvang. Als door een wesp gestoken veerde hij op en sprak het college toe dat het schandelijk was dat er in onze regio, met uitzondering van Zaanstad, nog zo weinig was gepresteerd.

Een onderzoek van de NOS toont ook aan dat protest helpt. Purmerend, Geldermalsen, Heesch, Steenbergen zijn voorbeelden waar heftig protest met intimidatie en geweld er toe heeft geleid dat er geen of aanzienlijk minder vluchtelingen werden opgevangen. Ik vind dat een trieste constatering waar veel te weinig mee is gedaan.

Net als met het oplossen van autobranden. Het is tegenwoordig een trend om auto’s in de fik te steken als je het ergens niet mee eens bent. Vrijwel dagelijks lees je berichten over brandende auto’s. Ik snap wel dat de politie geen capaciteit meer heeft om dit soort geweld aan te pakken, het zijn er gewoon te veel.

WhatsApp buurtpreventie

Als gevolg van de brandstichting heb ik in Oostknollendam een WhatsApp buurtpreventiegroep opgericht. Inmiddels hebben we meer dan 60 leden die een oogje in het zeil houden en ook is er verbinding gemaakt naar het volgende dorp Spijkerboor waar collega Remco Doorn de beheerder is. Veel burgers zien het nut in van zo’n groep en ook de gemeente en de politie steunt dit initiatief. Van de gemeente hebben we inmiddels een paar bordjes geplaatst gekregen die attentie maken voor deze buurtpreventie.

Laatste brand

Voor de brandweer van Oostknollendam was dit de laatste brand. De veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland waar met name de burgemeesters van Zaanstad en Purmerend het voor het zeggen hebben, heeft besloten dat per 1 juli 2016 de brandweerpost in Oostknollendam gesloten moest worden. Een pure bezuinigingsmaatregel. En nu maar hopen dat er niet weer een brand ontstaat. Want met die opkomsttijd van 5 minuten is het voortaan gedaan. Dat gaat richting de 12 minuten. Met alle gevolgen van dien. En dan ben ik maar wat blij dat ik nog mijn ’tuinslang’ heb en een stel alerte buren!

Slotconclusie

Misschien heb ik iets kunnen bijdragen met deze blogs door aan te tonen dat het deze brandstichting niet alleen auto’s betreft, een paar voorwerpen, maar toch vooral een aantasting van je persoonlijke veiligheid en vertrouwen tot gevolg heeft. En door mij gezien wordt als een aanslag op de democratie. En daarom dus deze blogs.

Harold

Wat er aan de brand vooraf ging

De vluchtelingen problematiek

De vluchtelingen problematiek in Europa laat ook de gemeenteraad van Wormerland niet onberoerd. Tijdens het zomerreces van 2015 is duidelijk geworden dat de enorme toestroom van asielzoekers ook een inzet vraagt van Wormerland. In een presidiumvergadering van 15 september spreken de fractievoorzitters met elkaar af dat het onderwerp op de agenda van de raad van 29 september moet komen. Ter voorbereiding wordt aan het college gevraagd om via een memo de meest actuele stand van zaken met de raad te delen zodat de inhoud van dit memo op 29 september kan worden besproken. Ik zal zelf als voorzitter van deze vergadering optreden en een ander fractielid zal namens GroenLinks de inhoudelijke behandeling doen. Ondertussen peil ik de mening onder de inwoners van Oostknollendam en noem als voorbeeld de inzet van het leegstaande schoolgebouw voor opvang van enkele families. Daar wordt wisselend op gereageerd.

Op 24 september behandelt de gemeenteraad van buurgemeente Purmerend het onderwerp Asielzoekers. Deze vergadering wordt ernstig verstoord zodat ik enige angst krijg dat dit onderwerp ook bij ons in de raad mogelijk verkeerde aandacht kan krijgen.

Als wij het onderwerp op 29 september zelf behandelen is er geen enkele toehoorder of inspreker in de zaal. Misschien dat het agenda onderwerp met de titel “Stand van zaken taakstelling statushouders” als bliksemafleider werkt. De term statushouder is nog niet bij iedereen zo bekend als de term asielzoeker. De vergadering geeft de twee verantwoordelijke wethouders de kans om eerst uitleg te geven over diverse technische zaken. Want er is veel verwarring en tegenstanders van vluchtelingen benoemen vaak de verkeerde onderwerpen omdat er gewoonweg onvoldoende uitleg door o.a. het COA is gegeven. De wethouders leggen uit wat het verschil is tussen asielzoekers en statushouders en de verschillende vormen van opvang waarover nu in het land wordt gesproken, zoals een AZC, crisiopvang, 72-uurs opvang en dergelijke. In de vergadering wordt voor Wormerland min of meer voorgesteld om vooral te kijken naar kleinschalige opvang, passend bij de omvang van Wormerland waarbij vooral rondom het creëren van extra woningruimte verschillende mogelijkheden worden besproken. De gemeenteraad neemt die avond uiteindelijk unaniem een motie aan waarbij het college de opdracht krijgt om een consultatie avond voor en met burgers voor te bereiden zodat gepeild kan worden hoe burgers in deze problematiek staan en welke problemen en oplossingen zij zien. Het college wordt tevens gevraagd voorstellen uit te werken met mogelijke locaties waar woningbouw versneld kan worden uitgevoerd. Deze woningbouw moet er ook toe leiden dat reguliere woningzoekenden zoals jongeren, versneld een kans krijgen op een sociale huurwoning.

De Gemeente Wormerland stuurt o.a. via FaceBook op 8 oktober een bericht uit. Eigenlijk is dit meer een uitnodiging voor een bijeenkomst die op 27 oktober in het gemeentehuis gehouden zal worden en waarbij iedereen welkom is. Dezelfde dag wordt er al flink heen- en weer gediscussieerd op de FaceBook pagina van Wormerland. Tegenstanders en voorstanders wisselen argumenten uit en geven aan dat zij aanwezig zullen zijn. Op 14 oktober publiceer ik zelf een artikel op de website van GroenLinks Wormerland waarbij ik uitleg geef over de technische termen en ook in ga op het standpunt van GroenLinks. Daarbij wordt vooral gewezen op het creëren van (semi) permanente woningbouw als oplossing voor statushouders en onze eigen woningzoekenden. Voor GroenLinks is namelijk duidelijk geworden dat 72-uurs crisisopvang misschien moet maar zeker niet wenselijk is omdat wij op dat moment in het land kunnen zien dat het gesleep met asielzoekers van het ene opvangkamp naar het andere, niet alleen mensonterend is maar ook op weerstand stuit van de lokale bevolking. De publicatie van dit webartikel wordt ondersteund met een uitnodiging op de FaceBook pagina van GroenLinks Wormerland en op Twitter om naar de consultatie avond te komen op dinsdag 27 oktober. En dan gaat het nieuws als een lopend vuurtje.

Normaal gesproken leveren FaceBook berichten ons gemiddeld 400-500 views op. Nu wordt het FaceBook bericht 2000 keer gelezen en vele keren gedeeld. Dat doet me deugd omdat het onderwerp dus leeft. Maar wat ik vreemd vind is dat enkelen het bericht zonder commentaar naar elkaar doorverwijzen. En als ik dan uitzoek wie deze mensen zijn, blijken het vrienden te zijn van jongeren uit Oostknollendam en lees ik vooral de protesten tegen asielzoekers. Op zaterdag 17 oktober ga ik met het gezin met de auto een week op vakantie naar het buitenland en wij zullen op zondag 25 oktober weer thuis zijn. Vanaf ons vakantie adres probeer ik de multimedia berichten een beetje te volgen.

Sensatiebeluste media geeft onrust

Op 16 februari 2016 behandelt onze gemeenteraad in een openbare vergadering de lijst met potentiële woning locaties die in aanmerking komen voor permanente en semipermanente woningen voor verschillende doelgroepen. Deze vergadering is op 3 februari door middel van een persbericht uitgebreid aangekondigd want wij willen bewoners de mogelijkheid geven in te spreken en mee te spreken over deze lijst. Het doel is om zo snel als mogelijk met woningbouw te beginnen waarbij wellicht tot 120 extra woningen gebouwd kunnen worden voor alle woningzoekenden, waaronder statushouders.

Vooraf vraag ik de burgemeester wat hij aan inspraak verwacht en of er passende maatregelen nodig zijn. Hij zal de politie om assistentie vragen. Ik bel met mijn contactpersoon bij de recherche omdat dit voor het eerst is dat het onderwerp weer in de openbaarheid wordt behandeld en er misschien iemand bij die vergadering aanwezig kan zijn die in het nog lopende politieonderzoek opgemerkt is. Het politieonderzoek heeft nog erg weinig opgeleverd en elk aanknopingspunt is welkom. Hij vindt het een goed idee en zal onopvallend in de zaal zitten.

Als de vergadering begint zit de rechercheur samen met twee mediaverslaggevers en een wijkagent in de zaal. Er is totaal geen publiek op deze vergadering af gekomen. De lijst met woninglocaties wordt besproken en aangenomen. Saillant detail is dat ook de school in Oostknollendam op die lijst aan bod komt en dat de voltallige raad van mening is dat deze school het beste gesloopt kan worden en dat hier nieuwbouw woningen geplaatst kunnen worden. Ik doe in de vergadering geen uitspraak over de school in Oostknollendam “want de vorige keer kostte mij dat een paar auto’s” vertel ik erbij. Daar kunnen de aanwezigen wel om lachen.

Na afloop sta ik nog even met de rechercheur te praten als de mediaverslaggever van RTV-NH mij onderbreekt om wat vragen te stellen. Hij stopt een Iphone onder mijn neus waarmee hij het gesprek kan opnemen en stelt mij enkele vragen over de uitermate rustig verlopen vergadering. Ik beantwoord de vragen rustig en met enige humor want de spanning is nu volledig verdwenen en wij hebben als raad een goed besluit genomen.

De volgende ochtend word ik al vroeg gebeld door buurman Sander. Hij vraagt mij of ik het journaal van 7 uur op RTV-NH heb gehoord want het zou gaan over asielzoekers in de school in Oostknollendam. Ik weet nergens van dus ik meld hem dat ik ga luisteren. Kort daarna belt wethouder van Waaijen verontrust met de vraag wat ik in hemelsnaam tegen die verslaggever heb gezegd. Er begint iets te kriebelen. Ik wacht tot het nieuws item op de radio voorbij komt. Het radioverslag geeft redelijk weer wat ik die avond heb gezegd maar de conclusie van de verslaggever aan het begin van het radiofragment trekt het hele bericht uit elkaar: “De gemeente Wormerland wil 5 tot 10 woningen voor asielzoekers met een verblijfstatus realiseren” en dat wordt nog veel duidelijker als ik het tekstbericht lees op de website van RTV-NH. De kop luidt: “mogelijk toch asielzoekers in school Oostknollendam”.

Ik grijp direct de telefoon en bel de redactie van RTV-NH. De verslaggever is er niet vandaag. Ik leg uit wat de situatie is, wat ik heb gezegd en dat de tekst van het artikel en de conclusie van de verslaggever in het radiofragment niet overeenkomt met wat er is gezegd en besproken. En dat het webartikel is voorzien van een koptekst die ronduit verzonnen is en op geen enkele wijze overeenkomt met wat er tijdens de raadsvergadering is besproken of door mij mondeling aan de journalist is toegelicht. Ik verwijs voor de volledigheid nog even naar de brandstichting in oktober. Het is de redactie duidelijk dat er iets mis is. Men haalt het radiofragment uit de ether en redigeert het stuk webtekst. Met het kwaad is al geschied…..

Het artikel was een uur na afloop van de vergadering dinsdagavond al geplaatst en zogenaamde news-grabbers op Internet hadden het artikel dus al gekopieerd. Met de foute koptekst. Het effect daarvan was dat de social media zich weer begon te roeren…. De latere rectificatie is dan eigenlijk tevergeefs. En in de loop van de middag werd ik weer gebeld door die dezelfde sinistere persoon die daags na de aanslag had gebeld.

Dit keer klonk hij dreigend. Hij waarschuwde mij dat er over mij werd gesproken en dat er ‘mensen’ zijn die opnieuw brand willen stichten, misschien in de school of erger. Op de achtergrond hoorde ik duidelijk een jonger persoon meepraten, alsof hij gesouffleerd werd. Het gesprek duurde best lang en toen ik hem vertelde dat de teksten van RTV-NH verzonnen waren en inmiddels gerectificeerd, werd hij wat milder maar bleef mij waarschuwend toespreken. Ik heb het telefoongesprek met het nummer weer doorgespeeld aan de politie. Zij zouden opnieuw proberen bij deze man langs te gaan voor verhoor.

Deze hele actie bracht ons gezin weer in rep en roer. De wijkagent die ’s avonds nog langs kwam adviseerde ons de auto’s tijdelijk ergens anders neer te zetten of in de garage te parkeren. Ook zou de surveillance weer worden verhoogd.  Het is allemaal weer aanleiding tot slapeloze nachten.

In een enkele dagen later door mij verstuurd email bericht aan de redactie formuleer ik het als volgt:

“Feitelijk doet RTV-NH nu hetzelfde <verdraaien van feiten> en dat betreur ik want hierbij draagt u bij aan het verkeerde klimaat dat wij in Nederland nu hebben gecreëerd ten aanzien van het vluchtelingenvraagstuk. Notabene verklaar ik nog in uw uitzending dat de raadsavond rustig is verlopen en dat wij het blijkbaar op de goede manier doen. En ook in de tekst op uw website staat dat ik benadruk dat het niet alleen om woningen voor asielzoekers gaat. Waarom benadrukt u dit nu juist wél in de radio uitzending en in de eerste versie van het persbericht? Het is misleidend en sensatiezoekend. En dat keur ik ernstig af.”

Op deze mail heb ik nooit meer een reactie ontvangen. De verslaggever kan er blijkbaar mee wegkomen.